Dinsdag konden we nog eens een dagje naar Dover. In oktober waaiden er verschillende trips uit door de steeds weer te felle zuidwestelijke wind. Nu waren de windverwachtingen iets positiever, een zwak noordenwindje, draaiend naar noordwest en afzwakkend.
Rond half acht stonden we met zijn vijven klaar op de steiger waar Andy ons oppikte. Hij liet ons de keuze, ofwel zuidelijk varen op zoek naar kabeljauw, die eigenlijk heel schaars bleek te zijn. De andere keuze was opteren voor de Goodwins op de rog, waar er ook wel kans is op kabeljauw. We kozen voor de rogvisserij en verlieten de haven langs de noordelijke havenuitgang.
De heenreis viel eigenlijk al tegen, er zat een enorme deining van ca 2 meter in het water en de wind bleek ook nog een tikkeltje te hard. Na een klein uurtje varen arriveerden we op de Goodwins maar toen Andy even de boot liet driften, besliste hij om terug te varen en het eerst onder de kant te proberen. De zee was nog een beetje te wild.
Allez....., wijle dus terug richting witte krijtrotsen en dichter onder de kant ankerden we op een 18 meter diepte. De aasvoorziening was zoals gewoonlijk heel uitgebreid. We kregen zeepieren, haring, pijlinktvis, sepia en blueys (een heel vette vissoort, excellent als aas voor de rog).
De opzet was simpel, wapperlijnen, 60/00 nylon, haken maat 3/0 tot 5/0, eventueel een pennelmontage, ankerlood en uptidevissen. We waren trouwens maar met vijf aan boord, plaats genoeg dus en een extra hengel werd snel bijgezet.
De verwachtingen waren hoog gespannen en eigenlijk redelijk snel kwamen de eerste vissen eruit.
Hondshaaien deden zich tegoed aan ons aas en werden samen met wijting heel goed gevangen. Er werd snel overgeschakeld met de tweede hengel naar een gewone onderlijn met afhouders, iets kleinere haken en zo kwamen de wijtingen nog sneller aan boord. In het begin slingerden we nog wat, maar naarmate dat de stroming er meer in kwam, ging de boot mooi op anker te liggen. Heel het getij hier uitgevist en heel de tijd druk doende geweest met beazen en vis vangen. De grotere vissen lieten echter verstek en we bleven enkel wijting, hondshaai en enkele steenbolken vangen.
Toen de stroming wat afnam, verkasten we een keertje en gingen op anker in een diepere put, dicht in de kant. Maar ook hier bleef het bij de zelfde vissoorten. De wind deed trouwens ook goed zijn best en onze hoop om later op de dag terug naar de Goodwins te varen verdween als sneeuw voor de zon.
Kort na de middag kwam er nog een zeehond poolshoogte nemen bij ons en kort hierna besloot Andy om nog een laatste keer te verkassen.
Stek werd een stuk ruwe grond ten zuiden van de haven, heel diep water en hopelijk nog enkele mooie vissen. Op deze stek werden soms ook kathaaien gevangen en dat gaf ons terug moed. Leo kon wel een kathaai vangen, maar die was van hetzelfde formaat als de doggies.
Hier werden wel mooie steenbolken gevangen, maar ook hier was de grote afwezige de kabeljauw. Door het uurverschil is het hier al rond half vijf donker en we moesten rond vier uur dan ook terug naar de haven.
We konden de eindbalans opmaken en hadden een 20 maatse vissen de man gevangen, maar geen grote verrassingen. Alleen steenbolk, wijting, hondshaai, 1 kathaai en 1 schar konden we vangen. Geen supervangst, maar alles bij elkaar was dit toch een 10 kilo vis de man dacht ik. In de haven nog even langs een beroepsvisser geweest en enkele mooie noordzeekrabben op de kop kunnen tikken, die ik nu eens zal beginnen opeten se. Smakelijk en tot de volgende....
Een filmpje van de dag vind je hier....http://www.youtube.com/watch?v=oXey2cbqFKc&feature=youtu.be .
Grtz
Nico
