Dit weekeind eindelijk, na enkele weken van teveel wind, kunnen gaan vissen. Zaterdag vertrokken vanuit Neeltje Jans, samen met Arjen en Ed. Er was een hele dichte mist in heel het land, zo ook in Zeeland. Bij het licht worden was er een paar honderd meter zicht.
Samen met nog een hele rits andere boten door de sluis en in een redelijk kleine wereld rustig naar onze stek gevaren. In de voorgaande week had Ronny van de Kingfisher goed schar gevangen in de omgeving van de R7 en aangezien we een dagje scharrentrekken wel zagen zitten, ankerden we rond 9 uur op 10 meter in die omgeving.
Het was rond 7 uur laagwater geweest en er stond dus weinig stroming toen we aankwamen. We kozen voor verschillende onderlijnen, zo zouden we direct merken welke opzet de juiste zou zijn. Arjen had stalen afhouders en gele plastiek afhouders en kraaltjes boven de haken. Ed koos voor kleurloze plastieken afhouders, geen kraaltjes en ik pakte mijn spreader, ook zonder kraaltjes. Deze laatste twee bleken de juiste te zijn en al heel snel vlogen de scharren in onze emmer. Allemaal mooie scharren trouwens. Naarmate dat de vloedstroom begon te lopen was de opzet van Ed de juiste. Hij viste redelijk strak(gaf weinig extra lijn). Enkel Arjen bleef wat achter, maar bleef stug volhouden met zijn onderlijnen.
Toen de vloedstroom goed doorzette, werd de wereld iets groter en zagen we iets verder een heel armada aan visbootjes liggen bij de R5. De stroming werd nog feller en eigenlijk was bij ons de beet er zo goed als uit. We verkozen om het dichter bij de R5 te gaan proberen en ankerden dicht bij het strand op een taludje. In het verleden bleek al dat afgaand tij aan de R5 het betere tij was, en dit bleek weer zo te zijn. We verbeterden ons niet echt, en kregen er dan nog heel wat kleine wijting bij. Na een uurtje zijn we naar een andere stek verkast, iets voorbij de R7 op een talud. Hier begon ook Arjen heel goed te vangen. Opmerkelijk was wel dat hij enkel op één onderlijn zijn vis ving, gele afhouders, kraaltjes en rode haaklijntjes.
Eens te meer blijkt dus dat de onderlijn wel degelijk van belang is. Daarenboven verandert het in de loop van de dag verschillende keren. Het blijft dus heel de dag aktief zoeken naar de juiste combinatie van onderlijn, aanbieding en aassoort.
Rond de middag werd het tijd om een hapje te eten en bleek dat Arjen enkele gerookte ponen en een makreel bij had. Dit samen met een glaasje rode wijn maakte er een leuk half uurtje van. (Ze waren overigens overheerlijk Arjen, zo wordt je zeker Nederlands kampioen vis roken volgend jaar!)
Toen de vloedstroom wegviel zijn we nog terug naar de R5 gegaan en vanaf dat de ebstroom begon te lopen vingen we terug heel goed vis, hetgeen weer bevestigde dat afgaand op deze stek het betere getij is.
Rond 4 uur zijn we terug naar de haven gevaren en Arjen en Ed maakten op de terugweg de vis schoon en we lagen al in de sluis vooraleer ze daar mee klaar waren. Een geweldige dagvangst van zeker 150 stuks schar, enkele botten en wijtingen.
Op zondag stond de laatste wedstrijd op het programma van RZC vanuit Blankenberge. Deze werd vervist voor het staketsel van Blankenberge en hier was de vangst een stuk minder. Af en toe een schar, een bot en heel veel wijting. Hiervan was echter het overgrote deel ondermaats en het was dus hard werken om een maaltje maatse vis bij elkaar te sprokkelen. Er lagen een boot of 20 in de omgeving en naar ik vernam werd er 1 gul gevangen, wel een mooie van 6,5 kilo. De dagwinnaar had 27 maatse vissen, hetgeen in deze tijd van het jaar niet al te best is. Een uitgebreid verslag vind je op de clubsite.
