Vorige dinsdag nog eens een keertje de zee op getrokken samen met Sven en mijn vader. Het weer zag er goed uit en er werden plannen gesmeed om het eens op iets anders dan schar te proberen. Een maaltje schar vangen is een quasi zekerheid in deze periode (al heel de winter trouwens). En als je ankert in de buurt van de R1 op een meter of 14 zit je gewoon goed, zeker met afgaand water.
Ik wilde dus wat anders, maar ja, wat dan. Er zit bijzonder weinig andere vis in de Voordelta momenteel. Toch werd er een strijdplan opgesteld en dat was als volgt: Eerst met afgaand water aan de R1 op schar vissen en als de stroming er uit wou gaan, trekken we door tot bij Westkapelle op zoek naar die ene gul, bot of wat wijting. We pikten een verse lading zeepieren op bij Dixhoorn en aangevuld met zoute pieren en enkele pakken tappen vertrokken we richting Neeltje Jans.
Het zeetje lag er in de voormiddag strak bij... |
De zee lag er plat bij toen we de Oosterscheldekering over reden en na een half uurtje kozen we het ruime sop. Buiten werden we opgewacht door Fons, Leo en Danny en na een half uurtje varen arriveerden we samen aan de R1. Het zonnetje kwam er stilletjes door en het was aangenaam visweer. Onmiddellijk zaten we in de vis en er werden regelmatig doubletten en tripletten gevangen.
De fijne toppen registreerden de aanbeten perfect... |
Tappen en zoute pieren waren de favorieten en strak tegen de bodem vissen was dé aanpak. Er zijn een paar truukjes die je hierbij helpen. Eentje hiervan is het gebruik van heel dikke haaklijntjes, 60/00 is zeker niet overdreven. Die dikke haaklijn zorgt ervoor dmv de stroomdruk dat de haak en het aas strak tegen de bodem aangeboden worden, probeer het maar eens. Rond 12 uur viel de stroming weg en ondanks dat het nog steeds scharrenbal was, lichtten we het anker en trokken verder door richting Westkapelle.
Mooie scharren.... |
En ze bleven komen... |
Nou, dat was een slechte zet, de wind draaide naar het Zuiden en daarbij kwam er nog een lichte mist opzetten. Aan Westkapelle waren de omstandigheden dan ook bar en boos en na eventjes op drift de zee ingeschat te hebben, zijn we terug gekeerd naar onze oude stek. Foute beslissing, maar ja, niet geschoten is altijd mis zullen we maar denken.
Je kon het slechte weer stilletjes zien dichterbij komen... |
Terug aangekomen aan de R1 lag de Big Marlin er met de Dinsdagploeg ook al. Later sprak ik Dre en ze waren eerst aan Westkapelle (jaja, ook op zoek naar een gulletje) gaan liggen en later nog even aan de Steenbanken. Volgens Dre was de R1 vandaag de beste keuze.
En inderdaad, de schar begon hier terug te bijten, maar intussen was dat zware zeetje van bij Westkapelle ook tot aan de R1 geraakt en kort hierop besloot ik om het op de terugweg op nog enkele ander stekken te proberen.
De zee was hier terug aangenamer en ook de mist klaarde op. Het was echter overal schar wat de klok sloeg, R5, R7, R10, 8 meter, 15 meter of 18 meter. Ze bleven ons achtervolgen. Het viel ons op dat met de vloed de scharren iets minder fel beten en door kleine aasstukjes te gebruiken, konden we ze beter haken.
Kleine stukjes tap op een haakje vier konden de scharren toch verleiden... |
Alleen aan de R10 waar we op een modderachtige bodem lagen konden we één gulletje pakken, welgeteld 25 cm. Missie geslaagd?? Ik dacht het niet, jammer. Maar dat geeft weer een reden om het een volgende keer terug te proberen.
Uiteindelijk met een mooi emmertje schar terug naar Neeltje Jans gevaren rond half vijf terug naar huis gereden. Al bij al een mooie dag en in de voormiddag gewoon in de sweater kunnen staan vissen. Wat wens je nog meer??
Aangezien de verse pieren geen favoriet waren, hadden we er nog wel wat over. Thuis een laagje zout erover, enkele uurtjes wachten, vocht afgieten en dan de vriezer in. Super aas voor onze vriendjes in de Voordelta, de scharren......
Groetjes van onze 'Voordeltavrienden' |
Grtz
Nico