Hey allemaal
Het is alweer even geleden dat ik nog iets schreef. Ik heb het dan ook redelijk druk gehad maar er zaten ook enkele visdagen bij vanuit Blankenberge dan wel. Hieronder het relaas.
Op zondag 30 september viste ik een clubwedstrijd van de Robbyfish Zeehengelclub mee vanuit Blankenberge. Het weer was even een twijfelgeval, maar uiteindelijk hebben we een mooie dag gehad. We visten op de Wenduinebank, enkele kilometers uit de kust op een diepte van 5 a 7 meter. Bij het afhalen van het aas hoorden we heel goede berichten van tongvangsten op die stek en de verwachtingen waren dan ook hoog gespannen.
 |
| deining van de daags tevoren noordwestenwind |
Tijdens de heenvaart stond er nog een redelijke zwel in het water. De wind zat trouwens tegen de de stroming in, hetgeen ervoor zorgde dat de boot verschrikkelijk slingerde. Hierdoor werden er af en toe lijnen verspeeld in het ankertouw. Tip; als de boot ligt te 'draaien' rond het anker helpt het om steeds op dezelfde plaats in te werpen. Het beste zoek je hiervoor een vast punt in je werp richting zoals een boei of een andere boot en je werpt altijd in die richting, ongeacht de ligging van je eigen boot op dat moment. Hierdoor blijf je zeker uit dat ankertouw en ook, en dat is nog belangrijker, je aasaanbieding blijft elke worp dezelfde.
 |
| mooi doublet bot |
Terug naar het vissen, we hadden eerst ebstroom. Er kwamen redelijk wat vissen uit, waaronder mooie scharren en botten. De grote afwezige was echter die grote aantallen tongen. We hadden de voorgaande week wel wat slechter (kouder) weer gehad en misschien zaten de tongen al in wat dieper water. Tijdens de dag werden er nog maar enkele gevangen. Er werden wel al enkele gullen gevangen, hopelijk een voorbode van een goed gulseizoen.
De eindwinnaar, Joël, had 12 kilo vis met 31 stuks, supergoed gevist.
Wat moet ik nu onthouden van vandaag?:
De juiste onderlijn was zeker en vast een verzwaarde onderlijn, door de grote deining blijft aas dan stiller op de bodem liggen. Ook het gebruik van nylon op de molen helpt hiervoor. De laatste jaren was ik een verstokte dyneema-visser geworden. Vandaag heb ik echter terug de voordelen van nylon ontdekt en dit zorgde voor een zekere meervangst.
Omdat er zoveel tong verwacht werd, werden de haken in formaat 6 tot 2 gebruikt. Maar door de afwezigheid hiervan, waren de haken die gebruikt werden eigenlijk een beetje aan de kleine kant, zeker voor de botten (waarvan heel wat 40+). Een trucje dat je dan kan doen om toch meer vis te haken is de haken een beetje 'offset' te plooien met een tang.
 |
| het klassieke model haak |
 |
| helemaal recht uitlopend |
 |
| Na de ingreep krijg je een'dodelijk'haakje |
Met de ebstroom waren tappen beter, maar met de vloed, hetgeen helderder water bracht werden de zagertjes de grote favoriet. Waarom? Ik denk omdat zagertjes iets meer bewegen en hierdoor net dat beetje meer beweging hebben dan tappen.
Tijdens de kentering probeerde ik ook eventjes de spreader, maar kon hier alleen maar wat wijting op vangen. De spreader is vooral aan te raden als er veel vis zit en ook op iets dieper water. Gedurende de dag passeert de spreader altijd wel even de revue. Je weet immers maar nooit hoe de vis erop reageert.
Dat zullen we op andere visdagen nog eens uittesten. Van de andere boten kwam dezelfde conclusie over het gebruik van de spreader.
Vorige week viste ik mee met de finale van het Belgisch kampioenschap bootvissen. We visten op dezelfde stek, dus ik was goed voorbereid,... dacht ik. Er was twee verschillen die dag, het weer en het getij en dát maakt een wereld van verschil in de visserij.
Die dag verliep de visserij verder ongeveer hetzelfde op enkele zaken na:
Er werd beduidend meer schar gevangen, waarschijnlijk door de mindere stroming en het hierdoor helderder water.
De botten en tongen werden minder gevangen en er werd meer wijting gevangen, vooral als je je aas voorzag van een klein stukje makreel of haring. Er werd maar een enkele gul gevangen, ook weer door de minder felle stroming en het hierdoor helderder water. Weer wijze lessen geleerd:
Vandaag viste ik met gele borstelafhouders en kon hiermee de beste resultaten halen.
De bootwinnaar, latere Belgisch Kampioen viste met verlengde rode borstelafhouders. De periode rond de kentering was een regelrechte ramp, weinig beten, veel gemiste beten en veel vis die loste tijdens het binnenhalen. Dit komt omdat de vis bij zeer weinig stroming het aas van alle kanten kan benaderen en rustig oppeuzelen. Als je dit merkt, is het gebruik van kleinere haken en heel klein aas, de oplossing om toch nog enkele vissen te verschalken. Ook zag een nieuwe manier van aas aanbieden van tappen. De tap op de grond werpen waardoor hij 'verkrampt' De tap in stukken van ca 5 cm pas op het laatste moment op de haak zetten. Maar wel op zo'n manier dat de haak op 2/3 uit de tap komt, hierdoor blijft er een kort stukje onder haak hangen. Meestal wordt hier dan het eerste gebeten door de vis en zo wordt de haak mooi mee naar binnengewerkt, hetgeen resulteert in meer gehaakte vissen.
Op beide dagen gebruikte ik een stukje nylon voor zien van parels en spinnerblad boven de onderlijn, hetgeen vooral tijdens het vallen van de stroming vis opbracht.
Als je op schar en bot vist helpt het om tijdens het vissen de lijn afwisselend strak te vissen en veel lijn te geven. hierdoor komen de afhouders even boven de bodem(strak) en dit triggert de schar om het aas te nemen. Deze zogenaamde 'actieve' visserij is dan weer minder goed om gul te vangen. Hiervoor moet je aas dan weer stil liggen, maar wel strak gevist, net boven de bodem dus.
Ook vandaag viste ik met nylon (40/00) en dit werkte goed. Alleen denk ik dat als de stroming echt weg is(zeker in de periode van doodtij), ik had moeten overschakelen op nog dikker nylon, 70/00. Hierdoor ga je toch nog een beetje stroming pakken en komt je aasaanbieding weer mooi strak tegen de bodem aan. Maar ja, als die spoel thuis in de kast ligt, heb je er weinig aan vrees ik.
Zo, dat zijn weer heel wat tips, die ik in de toekomst natuurlijk ook zelf nog ga uitwerken, het geeft in elk geval genoeg stof tot nadenken.
Morgen naar Dover, de tarbot zou er niet meer zitten en het doel is op anker te vissen met sepia, inktvis en makreel, maar daar hoor je later deze week dan van.
Grtz
Nico
 |
| De kenmerkende 'prisma'achtige verbinding van de spreader die voor de goede aasaanbieding zorgt |
Vorige week viste ik mee met de finale van het Belgisch kampioenschap bootvissen. We visten op dezelfde stek, dus ik was goed voorbereid,... dacht ik. Er was twee verschillen die dag, het weer en het getij en dát maakt een wereld van verschil in de visserij.
Die dag verliep de visserij verder ongeveer hetzelfde op enkele zaken na:
Er werd beduidend meer schar gevangen, waarschijnlijk door de mindere stroming en het hierdoor helderder water.
 |
| redelijk veel doubletten en tripletten schar in het heldere water |
De botten en tongen werden minder gevangen en er werd meer wijting gevangen, vooral als je je aas voorzag van een klein stukje makreel of haring. Er werd maar een enkele gul gevangen, ook weer door de minder felle stroming en het hierdoor helderder water. Weer wijze lessen geleerd:
Vandaag viste ik met gele borstelafhouders en kon hiermee de beste resultaten halen.
 |
| mijn gebruikte onderlijn met gele afhouders |
De bootwinnaar, latere Belgisch Kampioen viste met verlengde rode borstelafhouders. De periode rond de kentering was een regelrechte ramp, weinig beten, veel gemiste beten en veel vis die loste tijdens het binnenhalen. Dit komt omdat de vis bij zeer weinig stroming het aas van alle kanten kan benaderen en rustig oppeuzelen. Als je dit merkt, is het gebruik van kleinere haken en heel klein aas, de oplossing om toch nog enkele vissen te verschalken. Ook zag een nieuwe manier van aas aanbieden van tappen. De tap op de grond werpen waardoor hij 'verkrampt' De tap in stukken van ca 5 cm pas op het laatste moment op de haak zetten. Maar wel op zo'n manier dat de haak op 2/3 uit de tap komt, hierdoor blijft er een kort stukje onder haak hangen. Meestal wordt hier dan het eerste gebeten door de vis en zo wordt de haak mooi mee naar binnengewerkt, hetgeen resulteert in meer gehaakte vissen.
 |
| Een fijne onderlijn, gebruikt tijdens de kentering |
 |
| kleine stukjes diepvriestap, tijdens de kentering een goed vangend aasje |
Op beide dagen gebruikte ik een stukje nylon voor zien van parels en spinnerblad boven de onderlijn, hetgeen vooral tijdens het vallen van de stroming vis opbracht.
 |
| Een lokkertje dat gemakkelijk boven de onderlijn is te bevestigen |
Als je op schar en bot vist helpt het om tijdens het vissen de lijn afwisselend strak te vissen en veel lijn te geven. hierdoor komen de afhouders even boven de bodem(strak) en dit triggert de schar om het aas te nemen. Deze zogenaamde 'actieve' visserij is dan weer minder goed om gul te vangen. Hiervoor moet je aas dan weer stil liggen, maar wel strak gevist, net boven de bodem dus.
Ook vandaag viste ik met nylon (40/00) en dit werkte goed. Alleen denk ik dat als de stroming echt weg is(zeker in de periode van doodtij), ik had moeten overschakelen op nog dikker nylon, 70/00. Hierdoor ga je toch nog een beetje stroming pakken en komt je aasaanbieding weer mooi strak tegen de bodem aan. Maar ja, als die spoel thuis in de kast ligt, heb je er weinig aan vrees ik.
Zo, dat zijn weer heel wat tips, die ik in de toekomst natuurlijk ook zelf nog ga uitwerken, het geeft in elk geval genoeg stof tot nadenken.
Morgen naar Dover, de tarbot zou er niet meer zitten en het doel is op anker te vissen met sepia, inktvis en makreel, maar daar hoor je later deze week dan van.
Grtz
Nico
