Vorige dinsdag nog eens een dagtrip naar Dover gedaan. Het weer zat voor een keer eens mee. Al bij het uitrijden van de trein in Folkestone scheen de zon . Rond half acht pikte Andy, de schipper, ons op en vertrokken we richting wrakken. De dagplanning was om eerst enkele wrakken te bevissen met kunstaas zoals redgills, shads en sidewinders tot de stroming zou afnemen. Hierna op de zandspiering en hiermee later dan terug over de wrakken driften. Tijdens de eerste driften vingen we enkele vissen op kunstaas, alleen gul en een zeebaars.
De zwemactie van de sidewinders beviel me enorm.
Je moet je lood laten zakken tot tegen de bodem en stilletjes een meter of tien indraaien. Als er een grote rover de aasvis bemerkt, volgt hij de aasvis en plotseling valt hij deze aan. Je voelt dan meer en meer weerstand, maar je moet ten allen tijde wachten met aanslaan. Een moeilijk te onderdrukken reflex. Als de aasvis eenmaal helemaal in de bek van de vis zit, duikt deze als een speer naar beneden en slaat je hengel in één keer dubbel. Machtig mooi is dat, zeker met licht materiaal. Zo vingen we mooie gul en enkele pollakken.
gulzige wijting met twee haken in zijn bek
Op de terugweg deden we nog enkele wrakken aan en visten hier de laatste zandspieringen op en vingen hier nog twee baarzen en wat steenbolk. Ik kreeg er nog een mooie zeebaars aan, maar tijdens de dril loste deze vis.
Op een olieglad zeetje zagen we nog een groepje bruinvissen passeren en rond half vijf waren we terug in de haven.
Zelfs de Leo kon niet van de zandspieringen blijven.
Een mooie dag met zomerse temperaturen, niet de wonderbaarlijke visvangst. Er werden wel wat vissoorten gevangen en dat is toch ook leuk, makreel, pieterman, haring, gul, pollak, zeebaars, Engelse poon en wijting.
Groeten
Nico
