Over ons

De Kleine Bootvisser is bezeten van alles wat met boten, de zee en vissen te maken heeft. Met dit blog willen we andere vissers, beginnend en ervaren, informeren over de visserij en de visserij in het algemeen promoten. Wij vissen op de Oosterschelde, de Grevelingen, de Westerschelde, de Noordzee en in het buitenland. Wij willen beginnende vissers en leden helpen en gidsen tijdens het uitoefenen van hun hobby en geven zoveel mogelijk informatie. Samen schrijven we ook boeken en artikels over de visserij. Verdere info kun je vinden op ons blog. Veel leesplezier. Als je dat wenst, ontvang je na bestelling een boek en/of stekkenkaart naar keuze. Heb je vragen over hengelsport geef ons een berichtje op "dekleinebootvisser@gmail.com" voor meer info.

maandag 24 juni 2019

Groot aas vangt grote vis, een tang is brol, geduld is een schoon deugd en een schepnet is niet altijd handig.

Hey allemaal

Vorige zaterdag trokken Wim en Nico de Oosterschelde op.De Oosterschelde lag er rimpelloos bij bij het verlaten van de haven en ondanks dat het zeker kon, kozen we ervoor om een nieuwe stek aan de binnenkant te bevissen.


Zuidelijk van de Roggenplaat hadden we een stekje gekozen. We besloten ook om niet te verkassen en heel het getij uit te vissen. De vissen zouden ons toch zeker een keer passeren, niet?  Zo leer je trouwens het beste een nieuwe stek kennen. Elke stek heeft zo zijn eigenschappen en dus ook zijn beste en mindere goede vangstmomenten. Na enkele keren die stek te bevissen, krijg je al snel een patroon. Hierdoor kan je die stek doelgerichter en later alleen tijdens de aas-momenten gaan bevissen.

Aangezien er de laatste tijd alleen maar haai gevangen kan worden, richtten we onze pijlen hier dan maar op. Een leuke bijvangst zou dan altijd meegenomen zijn. Als aas waren we weer goed voorzien: steekzagers, inktvis, makreel, scampi en zachte krabben. Deze keer zouden we halsstarrig volhouden om met groter aas en wapperlijnen te blijven vissen. Groter aas, vangt trouwens grotere vis..... of niet?

Kort voor laag water ging het anker naar beneden en op een diepte van ca. 12 meter moest het gaan gebeuren. Allerhande aassoorten werden aangeboden en dan begon het wachten. Het bleef stil, angstvallig stil. We bleven echter gedreven onze haken tijdig voorzien van vers aas en tsja, inderdaad: Geduld is een schoon deugd....

Na een tweetal uurtjes kregen we een eerste teken van leven, beet gemist... Kort hierop weer een beet en ook gemist. Er stond nog steeds weinig stroming en dan gebeurt het wel meer dat je aanbeten mist met groter aas.


Toen de stroming net begon door te zetten kwam er dan toch ineens die klap op de hengel. Een prachtige toonhaai voor Nico.


We hebben de vis niet gemeten maar een metertje zouden we haar toch wel schatten. Kort hierna was Wim aan de beurt om een mooie dame te drillen. Het zijn en blijven toch prachtige vissen om te vangen.


Nico landde de vis snel met de hand en Wim schoot snel ter hulp om de vis te onthaken met zijn tang. Een hele worsteling later en de haak zat nog steeds potvast in de bek van de haai. De gemini onthaker loste dit echter snel op. Bij een juist gebruik van deze onthaker is een zware vis in één seconde onthaakt. Een tang is soms handig maar hiervoor is een tang dus echt brol.




We hebben de laatste tijd trouwens de gewoonte om de haaien gewoon binnen boord te trekken met de hand in plaats van met een schepnet. Met stevige haken en dikke aaslijnen (50/00 minimum) kan dit zeker zonder risico. De haaien hebben de onhebbelijke gewoonte om eens ze in het schepnet zitten, aan een tweede dril te beginnen. Meestal is dan heel de lijn in de war, haken die in het net verstrikt geraken en andere problemen die het ontwarren en onthaken van de vis bemoeilijken. Een schepnet is dus eigenlijk niet altijd zo handig.




Intussen was de wind al fel toegenomen en duwde de boot dwars op de stroming. De driftzak bracht een beetje soelaas maar echt makkelijk vissen was het toch niet. We konden beiden nog een scholenbaars vangen en hielden het tegen hoog water voor bekeken. Geen overvloed aan vis, geen leuke bijvangst maar een prachtige dag op die toch wel mooie Oosterschelde.

De terugrit was best wel stevig maar de Quicksilver deed dat perfect. Ineens goed getest en goed bevonden.
Hop naar de volgende.


maandag 17 juni 2019

Seizoen gestart: Maiden trip met de nieuwe boot.

Hey allemaal






Best wel blij met de nieuwe uitrusting.

Intussen was het al weer lang geleden dat er een update kwam van onze vangsten. Dit kwam om dat we dit voorjaar de overstap hebben gemaakt naar een andere boot. De getrouwe Beekman 590 hebben we na jaren dienst ingeruild voor een Quicksilver pilothouse 640. We zijn dan ook druk in de weer geweest met onderhoud en aanpassingen om de boot een beetje te 'pimpen' en er een echte vismachine van te maken.


Jullie mogen dus wat meer verslagen verwachten de komende maanden.

Vorige vrijdag stond dan eindelijk de eerste trip van dit seizoen op de agenda. Een beetje een try out of alles naar behoren werkte en de uitrusting van de boot voldeed voor onze nieuwe avonturen.
Vanuit Colijnsplaat vertrokken Nico en Sven richting Neeltje Jans om er net buiten Neeltje Jans de dag te beginnen met als doel: toonhaai. Onderweg kwamen we de Roleca tegen, die lag aan de SVC 6 te vissen maar ving hier niets. Even overleggen en zij zouden ons snel vervoegen aan de buitenkant.



Wij ankerden, na een vlotte schutting, op een meter of 26 aan de buitenkant van Neeltje Jans en stelden onze hengels met verschillende onderlijnen en aassoorten. We hadden zagers, zeepieren, inktvis, makreel, zachte krab en scampi bij.

Diepvriesaas even in water leggen en het is zo ontdooit.
Aan 1 hengel werd consequent met grote stukken makreel (hele makreelfilet of een halve makreelflapper gevist om er een ruwe haai mee te vangen. Verder hadden we wapperlijnen en onderlijnen met verzwaarde stalen afhouders in gebruik.

Conclusie van deze eerste uurtjes, iets dat we al langer wisten natuurlijk: wil je veel haai vangen, vis dan met zagers en afhouders, wil je grotere vangen, vis dan met wapperlijnen en grotere haken en aas. De grootste vielen nu voor de zachte krab en voor zagers afgetipt met een stuk makreel.
Het slag toonhaaitjes dat je doorgaans vangt op verzwaarde onderlijnen beaasd met zagers.

Het aas dat de grootste van de dag verleidde.


De bijvangst was echter niet goed, welgeteld 1 noordzeekrab, verder niets. Na een drietal uurtjes nam de stroming af en viel de beet weg.

Tijd voor een tweede plan: zeebaars. Anker gelicht en richting R11 tegen een ondiep randje  op 6 meter geankerd en wachtend op afgaand water stelden we onze hengels met langere wapperlijnen en pennel-rigs voor de grotere zagers. Ook hier weer één hengel met grof makreelaas ingeworpen aangezien die ruwe zowat overal kan zitten. De vangst viel hier echter enorm tegen, welgeteld een beet, wss van een kleinere platvis, want verder dan enkele tikjes op de hengeltop kwamen we niet. Het einde van het getij hebben we dan ook terug een stekje voor de haai gekozen. Dat lukte weer en al snel kwamen er weer toonhaaien binnenboord.

Na een uurtje zagen we enkele bruinvissen in de verte. Het is toch machtig mooi om die te zien passeren. Maar deze keer was het een school van wel 20 stuks of meer, nog nooit zoveel stuks bij elkaar gezien. Ik neem aan dat die mee de Oosterschelde op zwemmen achter aasvisjes aan? Dan zullen de grotere rovers ook wel snel volgen zeker?


Voorlopig schitterden die grote rovers echter door afwezigheid, geen ruwe haai, geen rog en geen zeebaars gezien. Ze zijn dit jaar al wel gevangen, maar ons lukte het vandaag niet. Enkel 1 schar en die noordzeekrab hebben we als bijvangst gezien.

Eind van de dag zijn we nog even aan de Zeelandbrug gaan proberen voor zeebaars maar ook hier, geen teken van leven....

Tegen half elf zijn we dan stilletjes aan terug naar de haven gevaren. Het was een zalige dag op t water, prachtige boot, mooie visserij en super gezelschap!

Tot de volgende.












Volgers