Zondag mee gevist in de Finale van België bootvissen vanuit Oostende. De stek waar we visten was de buitenstroom op een diepte van 8 tot 12 meter water. We visten met boot of 8/9 met daarop 5 of 6 vissers en er werd onderling drie keer van plek veranderd aan boord, zodat er drie periodes gevist werd.
Wij ankerden op een 9 meter water. Hieronder mijn relaas van de visserij bij mij aan boord en hoe en waarom ik op een bepaalde manier viste. Blijkbaar waren de ervaringen van andere clubleden soms helemaal anders, hetgeen het nog moeilijker maakt om een lijn in de gebeurtenissen te trekken.
eerste periode
 |
tweede periode
Aangezien ik naar die plaats verhuisde, prepareerde ik mijn spreader met hierop haak 2, model aberdeen. De haak gaf ik een beetje een wring, zodat deze een beetje schuin kwam staan (haakt sneller).
 |
| voor de ingreep |
 |
| na de ingreep |
Kleine stukjes tap op de haak en gewoon laten zakken achter de boot. De eerste beet kwam redelijk snel en na nog een beetje gewacht te hebben haalde ik een doublet scharren boven. Mooie start en eigenlijk ving het komende anderhalf uur continu vis, bot en schar. Vanaf dat de boot echter weg zwenkte, omdat de stroming wegviel, was de vangst met de spreader voorbij. Dit merkte ik al enkele keren, toen ik met de spreader viste. Omdat je op steeds dezelfde stek inwerpt, zorg je voor een attractief stukje zeebodem, waar steeds meer vis zal liggen, omdat er steeds stukje aas van de haken geplukt worden en er een soort voedselnijd ontstaat op die plek. Verplaatst de boot zich dan, ben je eigenlijk van je 'voerstek' af en vallen ook de beten weg. Volgende stap dan maar, een onderlijn met fijne stalen haakjes, heel klein aas op de haak (maatje 6) en een 150 grams bolloodje, ver inwerpen en laten 'rollen' over de bodem. Zo kon ik nog enkele vissen vangen vooraleer we voor de derde periode stonden en de stroming stilletjes zou toenemen.
 |
| loodje toegevoegd om te verzwaren |
eigenlijk een downtide aasaanbieding creëerde. Loodjes aan de afhouders versnelden wel het op de bodem komen van de haken. Dit was echter niet snel genoeg en aan de stuurboordzijde wierpen ze gewoon recht tegen de stroming in. Resultaat: een dubbel zo snel tempo van vis vangen en ik zag de bui al hangen. Een 10 tot 15 vissen achterop geraakt en niet meer kunnen inhalen, ook niet toen de stroming de boot wel mooi legde en ik uptide vissend toch nog twee tripletten kon strikken. Wat wel opviel is dat de eerder gebruikte haak, model F314, geen vis kon haken of tijdens het binnenhalen loste. Na verandering naar een aberdeenmodel, was dit euvel wel verholpen. Stalen afhouders bleek nu de juiste keuze te zijn.
Op het einde van de dag had ik 36 maatse vissen, waaronder wel wat botten, de rest scharren. Dit was echter maar voldoende voor een derde bootplaats.
Uiteindelijk wel redelijk gevist, al blijven er nog heel wat vragen openstaan:
Op de andere boten bleek diepvriestappen wel heel goed te vangen??
Enkele andere vissers melden mij dat ze met de spreader geen succes hadden tijdens de tweede periode??
Waarom vangt dat model Gamakatsu F314 soms goed en soms gewoon slecht?? Dit merkte ik trouwens al eerder.
Ankerlood zorgde tijdens de eerste periode voor meer gehaakte vissen, terwijl dit in de derde periode dan weer slechter was, zwaar bollood was de beste keuze toen, waarom?
Hoe los ik dat probleem van de derde periode op? Dikkere hoofdlijn?, minder ver inwerpen?,dikkere haaklijntjes?, .... Er is weer heel wat testwerk aan de winkel, ......
Hopelijk was het niet te saai en technisch en ben je tot hier geraakt met lezen, haha. Het moeten niet altijd mooie foto's zijn van gevangen vissen he, al was het er wel een perfecte dag voor.
Grtz en tot de volgende
Nico
